‘Ik zie de schoonheid van dit gebied. Als ik rondkijk, dan kan ik visualiseren wat er is en wat er beter kan.’
Léon Hamming woont en onderneemt aan de Zaanbocht. Hij zet zich in om het imago van Wormerveer te verbeteren. Roel en Annie Hamming – tweede generatie van een familiebedrijf met herenmode – verhuisden vanuit Kampen in 1969 naar de Wandelweg in Wormerveer om voor zichzelf te beginnen. Al snel ontdekte ze de potentie van de Zaanbocht en verhuisden daarom naar deze locatie aan het water. Na 20 jaar breidden ze uit met damesmode. Het oog hiervoor viel op een vervallen pand, volgens hen het mooiste pand aan de Zaanbocht. Ze lieten het restaureren, tegenwoordig vind je hier de populaire Koffiezaak. Léon Hamming nam samen met zijn zus Petra de winkels Saenkanter Wormerveer over van hun ouders. In 2010 verhuisde hij vanuit Amsterdam Oost terug naar de Zaanbocht en ontdekte dat het imago van Wormerveer niet best was. Sinds 2010 zet hij zich met tomeloze energie in om het verschil te maken en de Wormerveerder weer trots te laten zijn op hun dorp.
Werk aan de winkel
‘In 2010 verkeerde Wormerveer in een moeilijke situatie. Alle aandacht van het stadsbestuur ging naar Inverdan, het project waarmee het centrum van Zaandam werd aangepakt. De lokale gemeentevoorzieningen in Wormerveer verdwenen vanwege centralisatie. Een aantal woningen was verouderd en er was veel leegstand in winkelpanden. Het gebied had geen aantrekkingskracht meer als vestigingsplaats. Het was zielloos. Toen een jonge vrouw tegen me zei dat ze hier nooit zou willen wonen, deed dat pijn. Ik herkende wat ze zei en kreeg er tranen van in mijn ogen. Het ontbrak totaal aan geloof in eigen kracht. Bij mij ontwikkelde zich daardoor een intrinsieke kracht: “Wat gaan we hieraan doen? Werk aan de winkel.”
Als je iets wilt, dan moet je het zelf doen
‘Met Joost Kuipers heb ik jarenlang samengewerkt aan een visie voor Wormerveer. We hebben geïnventariseerd hoe Wormerveer ervoor stond, qua wonen, werken, winkelen én sociaal maatschappelijk. Daarvoor namen we interviews af en praatten met beleidsmakers. Bij de gemeente kregen we te horen dat hun prioriteit bij Inverdan – het nieuwe centrum in Zaandam – lag. De boodschap was: “Als je iets wilt, dan moet je het zelf doen. Maak jouw passie en droom de passie van iedereen.”
Overal vroeg ik aandacht voor het gebied. Het heeft veel tijd en energie gekost, maar dat was noodzakelijk.
In Amsterdam Oost – waar ik eerder woonde – had ik gezien in de Javastraat hoe een achtergebleven winkelstraat zich kon ontwikkelen. Het was leuk wonen en het bruiste weer. Daar zat wel een enorme aanjager van het stadsdeel achter. Dat had ik voor ogen, ik wilde ook in Wormerveer in een dynamisch gebied wonen. Het proces was vergelijkbaar. Het verschil was dat in de Javastraat alle neuzen dezelfde kant op stonden. In Zaanstad moest dat nog gebeuren, Wormerveer was nog een gebied zonder vertrouwen in de toekomst. Hier kregen we de gemeente nog niet mee omdat ze andere prioriteiten hadden. De toenmalige wethouder Dennis Straat raadde me aan: “Laat jouw trots de trots van iedereen worden.”
Fundament waar je op kunt bouwen
‘Sommige gebieden in Wormerveer hebben potentie. Ik zag de mogelijkheden: de ingrediënten om de ambitie waar te maken waren er. Soms weet ik niet waar ik de energie vandaan haalde, maar ik had een oerkracht om te laten zien dat het anders kon. Zo ging ik bijvoorbeeld naar Rotterdam, Leiden, Delft en Ouderkerk aan de Amstel om te praten met betrokkenen die zich inzetten voor hun stad op dorp. Daarbij keek ik goed rond of er ontwikkelingen waren die we ook in Wormerveer zouden kunnen doorvoeren. Ook sprak ik met toerismepartners.
Jarenlang ging ik iedere week naar de raadsvergaderingen en sprak met ambtenaren. Beleid wordt op het gemeentehuis bepaald, ik was leergierig naar de processen.
Met Joost Kuipers hebben we gedurende enkele jaren een visie ontwikkeld voor Wormerveer. We hadden overigens nooit gedacht dat het zoveel tijd zou kosten.’
Lees nu ook deel twee waarin Léon Hamming vertelt waar ze mee bezig zijn (geweest).
