Ate Vegter
De laatste tijd moet ik vaak denken aan ’De glazen stad’, een televisieserie uit de jaren zestig over de tuinders in het Westland. Steeds vaker schiet mij dat prachtige herkenningsmelodietje te binnen: tabedabedaboedaboeda, tabedabedaboedaaaa. Als een oorwurm blijft het om mij heen hangen. Als je last hebt van een oorwurm moet je het nummer even draaien, dan verdwijnt het vanzelf, maar dat terzijde.
Ik denk steeds aan ’De glazen stad’, niet vanwege het feit dat de kwekers van die tijd ook al worstelen met de hoge gasprijzen, maar omdat wij zelf hier in oud-Monnickendam ook min of meer in een glazen stad wonen. Misschien moet ik dat even uitleggen. Uiteindelijk heeft het dan toch met de gasprijs te maken en is de cirkel weer rond.
Veel huizen in het oude centrum van Monnickendam hebben nog enkel glas, vaak heel mooi glas dat nog op de ouderwetse manier gemaakt is, vaak ook glas dat aan de onderkant wat dikker is dan aan de bovenkant omdat het al zolang staat en langzaam naar beneden zakt. Het zal niemand verbazen dat het in ons mooie Monnickendam niet altijd toegestaan is om enkel glas te vervangen door dubbel glas, net zo goed als je geen zonnepanelen op je dak mocht leggen.
Maar, je voelt hem al aankomen, de tijden zijn veranderd. Nu de raad in haar gemeentelijke wijsheid heeft besloten dat het zonnepanelenbeleid op de helling moet, lijkt het mij verstandig wanneer zij in dezelfde stroom van genade het enkel glas meeneemt. Dat scheelt met de huidige dramatische gasprijzen voor menige binnenstadbewoner een slok op een borrel. Er staan prachtige huizen op het Noord- en het Zuideinde, maar als je stookt vliegt de warmte door de dunne ruiten net zo gemakkelijk weer naar buiten. Misschien is het mogelijk ook hierover iets verstandigs te besluiten, zoals dat gedaan is bij de zonnepanelen. Wij hebben onlangs ook ons laatste enkele glas verdubbeld en we hopen van harte dat dat straks ook mag waar het nu nog verboden is.
