Sabine Pols nodigde De Orkaan uit om kennis te maken met Biodanza: “Al dansend stress loslaten!” Tijdens een redactievergadering werd unaniem besloten onze Houten Klaas als vrijwilliger aan te wijzen.
Aan Orkaankracht Neeltje Waagmeester dus de eer om Biodanza in de Zaanstreek te ervaren.
Om eerlijk te zijn hadden we dit veel eerder moeten doen. ‘Houten Klaas’ zullen we haar nooit meer noemen. Laat alles los -voor de duidelijkheid: dat is iets anders dan ‘laat alles lopen’- en geniet van haar ervaring.
‘De kring voelde als één geheel’
“Biodanza kan mensen die veel in hun hoofd zitten en continue op standje ‘aan’ staan weer ontspanning geven. Door uiting en expressie te geven in de dans, kom je letterlijk en figuurlijk in beweging.” Het persbericht is mijn eerste kennismaking met Biodanza. Ik ben van nature geen danser, zit niet los in de heupen, noem mezelf ‘Houten Klaas’. Daarbij sta ik voortdurend aan.
Mijn gedachten gaan alle kanten op. Nee, dansen en loslaten is niet echt mijn ding. Ik ben wat gereserveerd als het om dansen gaat. Met wat wijntjes in het lijf wil ik tijdens een van de Zaanse ‘ons kent ons’ feestjes als BlingBling nog wel eens vervallen in het stap-stap, klap-klap van eind jaren ’80, begin jaren ‘90. En met wat biertjes op maak ik headbang-bewegingen bij het zien en horen van bands als Iron Maiden en Metallica. Ik leerde nooit stijldansen bij Selie, enige souplesse is mij onbekend. Oftewel: Biodanza, “andere bewegingen maken dan je gewend bent”, is echt mijlenver uit mijn comfort zone… Maar ik ga de uitdaging aan!
De zondagochtend van mijn bezoek aan Biodanza in Het Element in Zaandam maakt enige nervositeit zich van mij meester. Kan ik me wel over geven aan dansen met wildvreemden? Krijg ik de slappe lach? Wordt er geknuffeld? Zijn het types als internetsensatie ‘Ik wil gewoon dansen’? En had ik niet beter schone sokken aan kunnen trekken?
Nog zes mensen hebben het Zilverschoonplein 18 in Kogerveld weten te vinden. Met mijn 50 jaar ben ik, op Sabine die de workshop geeft na, veruit de jongst aanwezige. Mijn zes mede-Biodanza’s zijn stuk voor stuk vriendelijk ogende vrouwen. Net als ik in makkelijk zittende kleding. Jogging broeken, sportkousjes en een enkeling draagt een tuniek.
De ruimte is licht en ademt ‘yoga’ uit. Na een kop thee nodigt Sabine ons uit om zittend in een kring wat uitleg te geven. “We gaan letterlijk en figuurlijk in beweging komen”. De aftrap is staande in een kring, hand in hand. Het is de bedoeling dat we mee bewegen op een vrolijk dixieland-nummer. In een kring hand in hand dansen, dat deed ik voor het laatst op de lagere school! Ik ben me bewust van het klamme handje rechts en het ferme van de hand links van mij. Het voelt wat stijf en bovenal onwennig aan. Wat lacherig kijk ik de mensen in de kring aan. Gelukkig wordt er bemoedigend teruggelachen.
Uiteenlopende muziekstijlen (jazz, keltische new age en klassiek) en uitdagingen passeren de revue. Het begint met een voorzichtig rondlopen, maar uiteindelijk dans ik toch echt door de ruimte. Ik wapper met mijn handen, ik probeer een twist en zelfs even een voorzichtig huppeltje. Maar dat laatste is me toch een stap te ver. Ik dans door, dan weer alleen, dan hand in hand met een van de andere cursisten. We krijgen opdrachten als: ”Sluit je ogen en volg je adem” maar zijn vrij om iets niet te doen. “Je bepaalt zelf wat goed voelt”. Iedereen doet mee.
Tijdens het onderdeel ‘Ontmoeting’ is het de bedoeling dat je door de zaal loopt. Al lopende kom je iemand van de groep tegen. Als het goed voelt hou je elkaars beide handen vast en kijk je elkaar een tijd in de ogen. Ik start door met een grote boog om de groep heen te lopen maar besluit al snel de ontmoeting aan te gaan, vanuit de gedachte: uit mijn hoofd, in mijn lijf. De eerste die ik tegemoet loop is een vriendelijk ogende vrouw. Als vanzelf reiken we elkaar de hand en kijken elkaar zeker een minuut in de ogen. Volledig uit mijn comfortzone, maar ik geef me er aan over. Verrassend genoeg ontroert het me. Ik kijk niet alleen, in een flits zie ik ineens de persoon die voor me staat als de mens die ze is, met een leven vol geluk en verdriet. Ook mijn eigen moois en zeer flitsen voorbij. De tranen die opwellen in mijn ogen overvallen me volledig. Mijn danspartner ziet het en knijpt bemoedigend even de ogen toe. Het lijkt alsof ook zij ontroert is. Nadien vertelt ze dat dit inderdaad het geval was.
Na twee uur bewegen, grenzen verkennen en overgave, wordt het samenzijn afgesloten zoals we begonnen: hand in hand in een kring. Heel wat losser dan twee uur geleden bewegen we mee, ditmaal op “Let it Be’. Het klinkt te zoet om waar te zijn, maar ik was erbij: we bewogen niet alleen, we zongen mee! Mijn hoofd was leeg, ik zat volledig in mijn lijf, in het moment. De kring voelde als één geheel. En toen keek ik even naar de grond en zag het gat in mijn sokken. In een klap uit mijn lijf, terug in mijn hoofd en het besef: ik had echt een ander paar sokken aan moeten trekken..
Over Biodanza moet je eigenlijk niets opzoeken, ga het ervaren! Volgens een van de cursisten moet je het minimaal driemaal geprobeerd hebben om te weten of het bij je past en te ervaren wat het met je doet. Ik hou het bij deze ene keer. Ik reserveer mijn tijd voorlopig voor andere uitdagingen in de Zaanstreek. Heb jij iets om te proberen? Tip De Orkaan en wie weet sluit een van ons aan!
Meer over Biodanza in Kogerveld
Iedere zondagochtend van 10:00 tot 12:00 uur in Het Element, Zilverschoonplein 18, Zaandam Kogerveld. Meer informatie en aanmelden: Sabine Pols, 0655528752. Website: www.dansenmetsabine.nl
