‘In het begin vond ik ze afschuwelijk’
Marcel, voormalig begeleider en medewerker in een verzorgingshuis, heeft een verleden in de zware metalen en is als gevolg daarvan recent afgekeurd. Veel tijd om bij de pakken neer te zitten, heeft hij niet. Zijn vogels moeten verzorgd worden. En zijn grote hobby, het kweken van bijzondere kanarierassen, vraagt alle aandacht.
Rijstvogel
“Mijn belangstelling voor vogels is al vroeg begonnen”, vertelt Marcel. “Als kleine jongen was ik veel bij mijn opa en oma, bijna elk weekend en in de vakanties. Ik scheelde vijftien jaar met mijn oom die nog thuis woonde. Ik zag hem als een grote broer. Hij had een volière en we gingen vaak samen vogels halen. Mijn eerste echte vogel was een rijstvogel, afkomstig van Java en Bali. Mijn oma, die half-Indisch was, zei me: ‘Die moet je nemen, het is echt een geweldige zanger’. Dat was inderdaad zo.”
Kweker
De Krommenieër vond het houden van vogels zo leuk dat hij zich als tiener aanmeldde bij Vogelvereniging De Gould Amadine in Assendelft. Met de kennis die hij daar opdeed, ging hij als kweker aan de slag. Experimenteren, om zo vogels met bijzondere kleuren te krijgen. Dat lukte goed. Zelfs zodanig dat een keurmeester van vogels hem vroeg keurmeester van kanaries te worden. “Dat heb ik van 2000 tot 2009 gedaan. Toen ben ik gestopt. Ik was niet corrupt genoeg. De kampioensvogel moest vaak een exemplaar van de voorzitter zijn. Een prijs kon zomaar een kar vol boodschappen ter waarde van tweehonderd euro zijn. Mensen gaan dan snel rommelen. Het werd mij niet in dank afgenomen dat ik daar niet aan meewerkte.”
Kanariesoort Gibber Italicus
“Een van de laatste keuringen was die bij een kleine vereniging in Apeldoorn. Daar maakte ik op een andere manier kennis met de kanariesoort Gibber Italicus. Tot dan toe vond ik ze afschuwelijk, alsof ze in een stofzuiger hadden gezeten. Maar op een gegeven moment zat ik naast een oud boertje die me alle rassen stuk voor stuk ging uitleggen, ook de Gibber Italicus. Dat deed hij op zo’n gepassioneerde manier dat ik vanaf dat moment helemaal om was. In 2012 kon ik het eerste koppeltje van iemand overnemen die ermee stopte, voor 75 euro. Dat was een prikkie, want normaal gesproken waren ze rond de 400 euro per koppel en heel zeldzaam. Tegenwoordig zijn er zo’n tien kwekers en kost één vogel tussen de 75 en 100 euro. Witte exemplaren zijn duurder. Ze kunnen een jaar of zes worden. Soms acht jaar, maar dat is een uitzondering. ” Vorig jaar kweekte Marcel 26 exemplaren. Op dit moment heeft hij twaalf koppels. Hij ruilt vogels met kwekers. ‘Maar liever houd ik ze zelf.” Vogels op leeftijd gaan bij Marcel met pensioen in de buitenvolière.
Goud en zilver op NK
Zes jaar nadat hij zijn eerste koppel Gibber Italicus kocht, begon hij met deelname aan de Nederlandse kampioenschappen. In dat jaar, 2018, pakte hij twee keer zilver. In 2020 werd hij Nederlands kampioen. Na twee coronajaren en daarmee afgelaste toernooien, werd hij begin 2023 drie keer Nederlands kampioen en pakte hij in twee klassen zilver.
Clowntjes
“Dat wordt als best bijzonder beschouwd”, zegt hij. “Diverse keurmeesters noemen mij de topper van Nederland. Na de kampioenschappen heb ik veel verzoeken voor aankoop uit het buitenland gekregen, maar daar ga ik niet op in. Het mooiste van deze passie is dat ik alle dagen kan genieten van de speciale houding van de vogels. Ik noem ze clowntjes. Ze springen in je hand, houden hun kopje omhoog, gewoon geweldig. Een maatje van me vond ze in eerste instantie ook afschuwelijk. Ik zei: pak een stoel erbij, ga nu eens kijken. Na een half uur zei hij: ik wil ze ook. Hij was verkocht. Zo fascinerend vond hij ze.”
